De realiteit

Wie allemaal me blog lezen, dat weet ik niet. Wat ik wel weet is dat ik eerlijk moet zijn en niet alleen de leuke dingen vertellen.

Zo had ik de laatste tijd regelmatigede vraag: "waarvoor doe ik dit eigenlijk allemaal" door me hoofd spoken. Als ik "werk" sta ik er niet bij stil. Maar zodra ik alleen op me knusse kamertje zit, of in het weekend alleen op pad ga, vraag ik het me regelmatig af. Het leven in NL gaat door, en ook daar op een rap tempo. Ik ben niet op de hoogte van de nieuws, maar gelukkig heb ik wel regelmatig tot veel contact met de mensen die veel voor me betekenen. Toch kan het en eenzaam gevoel geven dat je niet even naar je vriendinnetjes kan gaan om te kletsen, of lekker shoppen of gewoon avondje bankhangen ofzo.
Hier heb ik nog niet echt goede vrienden of vriendinnen. Al moet ik zeggen dat ik momenteel nog niet heel erg bezig ben met contact leggen met jongeren uit de omgeving, Waarom niet? Omdat ik nu eigelijks andere dingen aan me hoofd heb.

Daarnaast was de afgelopen week een rare week. Allemaal rare dingen voorgevallen.
(een kleine greep uit mijn week (nee niet de ochtendbladen;)) die ik met jullie wil delen)

Zoals een lila was. Jaja, ik dacht ik zet een donkere was aan. Dat waren dus jeans, vesten, ondergoed, sokken, tshirts van Paul met witte randjes, joggingsbroek van Max met witte strepen en een paarse sjaal. Met me domme kop heb ik daar natuurlijk niet bij stil gestaan. En alsof lila dingen niet genoeg waren werd het erger. (wat tevens niet mijn schuld was haha!) Gabi had een kleurverwijderaar iets gekocht, en ik had nog gevraagd van gebeurt er niks met de andere kleuren dan? Nee die zijn kleur echt blabla. Ze kwam na anderhalf uur boven. "Lisa, dit geloof je niet, kom maar mee" Alles was een groen/grijs/kaki kleur. Anika pissed omdat een BH verpest was (wat ik eigenlijks best wel vond mee vallen)

Paul lag onder de kinderwagen. Max heeft op maandag ergotherapie, dinsdag logopedie (woensdag therapiehond die thuis komt, donderdag logopedie in Sindelfingen) en vrijdag Krankengymnastiek in een therapiecentrum in Magstadt. Regelmatig moet ik met Max die kant op, en af en toe moet Paul ook mee. Net zoals vrijdag. Ik alles al voorbereid, Paul had al boekjes gezocht om mee te nemen, buggy stond klaar met rugzak en deken etc etc. Ik wilde snel mijn sleutel halen van de keuken tafel. Paul zei toen tegen me ik duw, jij stuurd (zoals we het wel vaker doen) En op dat moment hing hij aan de kinderwagen (waar Max al inzat en viel de wagen om. Paul eronder. Oeps! Niks gebroken, niks rood of dik gelukkig, Maar naar therapie lopen met een kind op je arm, met een buggy berg af en allemaal rare bochten is niet makkelijk. En we waren nog op tijd ook.

Vanochtend was een ochtend, bah! Werd om 5 uur al gewekt door Paul, "mama, maaaaaaamaa! Mamma mamaa" En dan was het even stil begon het weer, dan hoor je hem huilen. Maar vanochtend had Max zijn eerste grote "aanval" thuis gehad. Hij heeft nieuwe noodvalmedicijnen, deze moet je in zijn mond leggen. Maar volgens Gabi duurde het "lang" voordat hij in slaap viel. En hij sliep niet lang. Mijn wekker ging om 6 uur, en dan zet ik hem daarna nog maals om half 7. Ik had me wekker weg gedrukt, veranderd. Maar vergeten om op "speichern" (opslaan) te drukken. En natuurlijk was ik weer in slaapgevallen (wat zelfden gebeurt) Komt Gabi me om 10 voor 7 wekken. Oeps! Dan tref je een Max aan op een matras, een slaapende Paul.
Uiteindelijk heeft Paul tot half 10!! (Erg lang voor Paulsbegrip!) geslapen. Maar Max was "vroeg" wakker. Max heeft de hele ochtend gezeurd, gejammerd, geschreeuwd. Hij was echt een puber! Buitenspelen met de jongens ging goed, kom je binnen begon Max weer. En twee kinderen die je niet alleen kan laten gaat niet samen met het huis aan kant houden. Dan moet je nog koken, opruimen etc. Nu heb ik hoofdpijn, niks aan mijn huiswerk kunne doen en bovenal moe!

De eerste sneeuw is gevallen. Delen van Baden Wurttemberg is al wit (zoals in het Schwarzwald) Hier heeft het meerdere malen gesneeuwd, maar blijft nog niet echt lang liggen. Paul was maandag ochtend 2x zo snel als normaal en waren we om kwart over 8 in Kindi. Anika rende in de tshirt naar buiten en probeerde de sneeuw in der mond op te vangen. Heerlijk om te zien hoe ze hier op sneeuw reageren! 

Nog iets raars, ik heb winterschoenen gevonden! Eindelijk! Haha.
En nog wat raarders en echt stom ook. Zaterdag dus eerst een bus kaart gekocht, daarna naar Breunigerland geweest (waar ik dus ook me schoenen ha gkocht) daarna gesport (alles op de fiets, jaja, zolang het nog kan fiets ik haha!) Kom ik thuis, voel ik wat prikken. Beugel van me bh kapot. Kut. En geloof het of niet, dinsdag het zelfde verhaal, alleen was die beugel in tweeen gebroken:s FIJN! Waarom niet...
Maar gelukkig ben ik ook snel geslaagd voor nieuwe(A) Haha

Daarnaast heb ik treinticket naar "huis" gekocht. Wat een gedoe! En raar. Staan de tickets op internet, kan je ze niet meer bestellen. Ga je bellen, zeggen ze moet je andere prijs categorie nemen. Bel je nogmaals word je echt super geholpen! Maar ik kom dus 16 december rond avondeten thuis. En ga in de ochtend van 23 december weer terug. Teveel leuke "verplichtingen" en kijk er echt naar uit om me oma, familie en vriendjes en vriendinnetjes te zien! Echt wat mis ik die!

En nu moet ik me omkleden voor taalkursus! Wat me nog op het volgende brengt.. Ik werd vorige week aangesproken door een vrouwtje uit de groep, en die vond mijn kledingstyle indrukwekkend. Ik keek haar aan van hoe bedoel je dat? Nou, de ene week kom je met een spijkerbroek, trui en sneakers, andere week met hakken, strakke broek en nonchallant tshirt, vervolgens kom je op je hakken met een rokje en zit je haar "chic" Dan kom je in een baggyspijkerbroek met een vrouwlijk shirtje. Laat ik maar niet beginnen over je nagels en sieraden. Ik dacht echt van heb ik weer XD Maar ze heeft gelijk, wat betreft kleding ben ik niet te pijlen. Ik vertelde Anika en die beschreef het als vrouwlijk, sportief, nonchalant, toch beetje alternatief, soms netjes (volwassen) ander moment "jong"  ghehe. Toen zijn we verder gegaan met elkaars nagels in verschillende kleurtjes te lakken ^^

Ik ga nu dus!
Tschuss!!

Aupair Reise Rom!

En toen was het zover, het was eindelijk donderdag. Na veel stress thuis (Wolle was ziek, Max moest nog langer blijven, tas pakken etcetc). Ben met de bus en Sbahn naar het vliegveld gegaan. Daar zou de bus ons om 9 uur ophalen. Ik was daar rond half 9, mooi op tijd. Tegen 9 uur was de groep uitgebreid en waren we met we met 9 meisjes. waarvan 6 Russisch spraken, en twee Spaans. Nadat het ongeveer 10 over 9 was zijn we toch maar gaan bellen om te vragen waar de bus bleef.
Ze hadden bij Frankfurt geloof ik in de file gestaan en waren 45min vertraagd. Fijn. Sta je daar s'avonds in de kou te wachten.
De bus was al aardig vol. Achterin een plekje gevonden. Het was een lange reis, en koud. De arco stond echt erg koud, was blij dat ik me fleecevest mee had. Toen het licht werd reden we al in Italie. Het was echt erg mooi. We boven aan de bergen en onder in het dal waren de wolken. De zon kwam op die hoogte ook langzaam omhoog en dat zorgte voor een nog mooiere omgeving! Ik herkende de weg, we reden de zelfde weg die ik met school naar Firenze. Maar Rome lag voor mijn gevoel echt dichter bij Firenze.
Tegen 1 uur waren we in Rome, hebben daar met de bus een rondje gereden voordat we naar het Hotel gingen.

Ze hadden in de bus al gezegt dat het 4 en 5 persoons kamers waren, we moesten dus onderling gaan uitzoeken wie met wie op een kamer ging. Ik had al met Natasha (van mijn taalkursus) en Juliia afgesproken. Toen werd ik nog door 2 andere gevraagd haha! Maar uiteindelijk hebben we nog twee andere meisjes kunnen vinden voor een 5 persoons kamer. Het hotel was niet echt geweldig. De bedden waren niet super, maar goed, we waren moe en hebben enigzins kunnen slapen. Ik deelde dus de hotel kamer met Natasha(Moldavie), Juliia(Rusland), Maggy (Kenia) en Emily (Canada, wat had zei een heerlijk accent haha!).
Van begin af aan spraken Natasha en Juliia onderling steeds Russisch, en dat vond ik zelf nogal frustrerend. Emily en Maggy spraken in het begin Engels, maar zagen dat ik er moeite mee had om te spreken. Kon de woorden gewoon niet vinden, dus hadden we afgesproken dat we gewoon op ze Duits gingen, lukte het niet mocht het ook op zijn Engels.

Die middag zijn we met ze 5e op pad gegaan. We hadden geen idee wat we wilde en konde gaan doen. Voor zaterdag en zondag was er een plan gemaakt waaraan je kon deelnemen. Dus wat bleef er nog over? We zijn dom weg een richting op gelopen, winkeltjes bezocht (valt echt tegen in Rome) en een kerkje. We hebben nog wat gegeten. Toen kwam er een man met sieraden, zo nep als maar kon natuurlijk. Met drie zilvere armbanden. 1 armband was 15€ echt zilver. Geloof het zelf.. En 3 voor 40€. Uhu. Uiteindelijk heeft Juliia 3 voor 5 euro gekocht. Echt te grappig. (De volgende dag kwamen we hem tegen, ik heb er nog meer zei die. Wij in koor, alleen voor 5€! Toen liep die weg haha! )

Ik denk dat ik zelf iets verkeerd had gegeten, had enorme buikpijn en was echt erg moe. De andere zijn naar de discotheek gegaan. Maar dat viel tegen zeiden ze, ze waren om 12 uur terug, dus ik geloof ze.

Zaterdag het ontbijt in hotel, 1 kop thee/koffie/choco , 1 klein bolletje, 2 van die broodcrackers, 1 soort nutella en 1 jam. Succes de rest van de dag!
Om 10 uur zijn we richting het Colosseum gelopen. Echt, Oh my god! Zo groot! En zo veel touristen! Daarna zijn we naar Aero di Tito geweest, via de Acro di Costantino, Palatino, Circus Massimo naar Saint Maria in Cosmedin gelopen. Daar was de oude waarheidshand.  Voor de foto's kun je het beste op mijn hyves of facebook kijken! Link staat straks onderaan! :)

Dan zijn we verder gegaan naar het Campidoglio. We zijn er langs heen gelopen en dan krijg je een mooi uitzicht op Areo di Tito. Daarna zijn we naar Monument van Vittorio Emanuele II gegaan. Geheel uit marmer gemaakt. Toen via kleine straatjes naar het Pantheon. Daar was ik vorig jaar ook al een keertje geweest dus had voor mij geen prioriteit, dat gaf de gelegenheid om eten te scoren haha! Na dat zielige ontbijtje had ik tegen 1 uur half 2 enorme trek gekregen! Uiteindelijk toch nog even in het Pantheon geweest, het blijft mooi, en groot. 



Alles is daar groot. Toen we de uitzicht hadden op Areo di Tito vroeg ik me echt af: Hoe hebben die mensen dat vroeger in godsnaam gemaakt! Alles is zo hoog, van steen, laag op laag, veel met de hand in model gebracht. Maar serieus HOE?

Naja daarna zijn we door gelopen naar Piazza Navona. Het plein met 3 fonteinen en de ambasde. Er is ook een markt iets waar vele kunstenaars zitten te schilderen, tekenen of schetsen. Toen via  Palazzo Chigi naar Fontana di Trevi.

Dé fontein. Het schijnt dat als je er geld in gooit met je linkerhand over je rechter schouder dat je nogmaals naar Rom komt. Een ander verhaal is dat je de liefde daar zult vinden. Toen zijn we door gelopen naar de Spaanse trappen. Dat is vast erg mooi, ik zag alleen maar mensen haha!

Toen zijn we helemaal naar boven gelopen en naar het Hard Rock cafe geweest. En daar heb ik vet t-shirt gekocht hihi! Toen met de metro weer terug. Uiteindelijk waren we tegen 7uur weer in hotel. Heb ik gedoucht, beetje gegeten (lees rijstwafels, appel en banaan) en hebben we ons klaar gemaakt voor de avond. We zijn tegen 10 uur richting het Coloseum gelopen. Ik hou echt van de avondschemering/nacht. Vaak is de stad dan veel mooier, en rustiger! En het colosseum was echt mooi! We hebben daar met de groep wat op het plein gedronken. Toen hebben we ons opgesplitst, hotel en disco. Tegen 1 uur waren we in het hotel, we wisten dat we nog 1 dag moesten, en ik wist dat ik in de bus niet kan slapen.

Zondag weer het zelfde ontbijt. En dat was ik hiervoor vergeten te vertellen, maar het personeel maakt ruzie terwijl de ruimte volzat. Niet echt proffesioneel.
Toen zijn we THANK GOD met de metro richting het Sint Pieter gegaan. Ik ben samen met twee andere meisjes in de rij gaan staan voor de koepel! We waren bijna vooraan, roept de chauffeur en de begeleiders(die 3/4 meter achter ons stond) dat we er uit moesten we zouden het niet redden? (Achteraf moesten we nog 1 meter verdorrie!) Toen hoorde we dat er een onval was in de toren, later kwam ook de ambulance. Toen we via de Sint Pieter weer buiten waren kwamen we andere tegen, die veel verder naar achter stonden, zij waren in 10 minuten boven. Ik baaalde! Maar volgende keer maar als ik in Rome ben! Toen hebben we nog wat door Rome gewandeld, foto's gemaakt en zijn we uiteindelijk terug gegaan naar het Hotel.

Om stipt half 5 zouden we naar de bus vertrekken. Tegen 5 uur was het donker, en dat maakte de reis pittig. Het maakt je moe, maar slapen lukt niet. De airco gaat weer aan, alles word stijf, je nek, rug, benen. Brrrr. Om half 2 stonden we in Oostenrijk en daar had het gesneeuwd. Wel grappig want voor sommige was het de eerste keer dat ze sneeuw zagen! Tegen 4 uur waren we in Munchen en rond half 7 in Stuttgart. Toen weer met de Sbahn en bus naar huis. Dat viel tegen. De ene had vertraging, daardoor de aansluitende trein enorm vol. Ik dacht wacht er wel eentje (20 min wachten, namelijk ook vertraging) toen in Böblingen is natuurlijk de busaansluiting slecht. Tegen half 9 was ik eindelijk in Magstadt, gelijk naar de bakker voor het ontbijt! En daarna zo me bed in gerolt. Heerlijk!


Dat hebben onze voeten moeten lopen! Arme voeten haha!
Nou dat was het weer voor deze keer!

Tschüss!!

En ohja, nu maar hopen dat Max van het weekend weer thuis komt, maar mijn voel zegt van niet :(