Vakantie deel I

Zo, eindelijk een momentje dat ik mijn blog weer kan updaten!

We waren gebleven bij de vakantie met familie Kienle en Willekes. We zijn dinsdag om negen uur in de morgen van uit Magstadt weg gereden. Het is vanuit het zuiden nogal een end om met 5 kinderen in een keer door te rijden naar Denemarken en daarom hebben ze bedacht om 4 dagen in Hamburg te verblijven.

Rond 19.00 zijn we in Hamburg bij een soort jeugdherberg aangekomen. Na veel pauzes, files en wegwerkzaamheden eindelijk 'Hamburgheim' bereikt. 
We zijn die avond met ze alle bij een Pizzaria wezen eten en daarna met ze alle ook gelijk onze bed in gedoken!
De volgende morgen waren wij (onze kamer: Gabi, Wolle, Max, Paul en ik) om half 9 klaar om te gaan ontbijten. De rest had wat meer tijd nodig.. Lees 10 uur klaar voor ontbijt?! Haha! Samen met Paul, Max en Leon ben ik vliegtuigen gaan kijken. Het vliegveld lag er naast en de opstijgbaan die strak naast ons lag werd vandaag gebruikt. Het was geweldig voor de jongens.
Daarna zijn we met de Ubahn Hamburg in gegaan. Ubahn in normaal gesproken onder de grond maar nu was hij als een monorail boven de grond! Wat natuurlijk veel leuker is.
We zijn naar het gemeente huis gelopen, en daarna naar de haven. Daar hebben we een hapje gegeten (was ondertussen al tegen 2 uur) en zijn toen weer terug gegaan.
Daar kreeg ik te horen dat er kaarten waren voor "Der König der Löwe" maar dat niet iedereen mee ging. Gaby Willekes zou met de hond in herberg blijven en ook zou de iemand blijven voor Paul en Max. Ik had gezegd dan blijf ik hier wel met de jongens, gaan we nog naar vliegveld enz. Maar ik moest mee. Oke, Prima! Haha, ik heb de Leeuwenkoning niet gezien en wilde toch graag nog een keer zien. Wij met de Ubahn naar de haven, daar met de boot naar een eiland waar het theater lag. De musical was erg mooi, al was het wel pittig om hem continue te verstaan. Ik zat aan het gangpad en 4x kwamen er dieren langrennen en tot 4 keer over schrok ik kapot!  En savonds hebben we bij de Mac gegeten (lees half 11)

Donderdagmorgen bij het ontbijt had Max epeleptische toeval gekregen en blijf maar aanhouden. Bij het ontbijt Max toch maar op me schoot genomen. Daarna zijn we weer met de Ubahn naar Hamburg gegaan, daar hebben we ons opgesplitst, ik ben met alle mannen naar Miniaturen Wunderland geweest. Daar zijn veeeeeeeeeeeeeeeeeeel treinen in verschillende landschappen, met dag en nacht en knoppen waardoor dingen gingen bewegen. En Gabi was met de meiden gaan winkelen. Sávonds haddenwe weer bij de Mac gegeten en ben ik daarna nog alleen in het donker naar het vliegveld gegaan. Erg mooi. We hoorde donderdag en vrijdag de vliegtuigen niet meer want ze stegen en landen via een andere baan. Maar des ondanks zijn we elke dag meerdere malen naar de brug gelopen vanwaar je het vliegveld zag.

Vrijdagochtend ben ik met Max naar de brug gelopen bij het vliegveld. Op de terugweg kwamen we Gabi tegen en ze liep mee terug. Max was natuurlijk erg enthousiast en begon te "rennen" en voor dat we het wisten lag hij plat op de grond met zijn hoofd opengeschaafd. Dit was de eerste keer dat ik Max zag huilen. Eerste instantie dacht ik dat Max gestruikeld was maar later toen ik hem op mijn knie had genoemen kreeg hij weer een toeval. Nadat Max wat gekalmeerd was en de wond verzorgd te hebben zijn we naar een openluchttheater gegaan naar Winnetou van Karl May Spiele?! Erg gaaf gedaan met paarden en geweren enzo. Maar voor Paul was het toch teveel. Savonds hebben we bij de Griek gegeten.

Zaterdag hebben we de auto ingepakt en zijn we vertrokken naar Denemark. Dit was toch nog een pittig stukje. We hebben de sleutel net optijd kunnen afhalen en hebben ook nog net op tijd boodschappen kunnen doen. In de auto had Max wéér meerdere toevallen gekregen en heb ik de halve reis achterste voren gezeten. Bij aankomst in het huisje hebben we eerst de kamers snel verdeeld en waren de kinderen al in het zwembad! Maar uiteindelijk toch weer redelijk optijd onze bedjes weer in. Hier heb ik gelukkig een kamer voor mezelf, en heb gemerkt dat ik die nu ook wel nodig heb om even een moment voor me zelf te hebben.

Zondag zijn we thuis gebleven, het weer was grijs, af en toe regen. Ik ben gaan lopen langs het strand, dat is hier 2 minuten lopen vandaan?! Je kan hier echt mooi lopen, mooie planten, heide, duinen, boerderijen, plassen, dieren, zee, stenen alles! Maar halverwege begon het te regenen, en ook goed hard, was door en doo nat. Verder een beetje gelezen en met de jongens wat gespeeld. Savonds na het eten ben ik nog een rondje wezen joggen. (Ik kan niet echt tegen een dag hangen en continue aanpassen aan twee gezinnen, dus voor het eerst lukte het me om echt te gaan joggen!) Bij terug komst ben ik samen met de meiden en Leon het zwembad nog ingedoken. Voor we het wisten was het tegen 11e. (We waren rond 9 uur klaar met eten).

Maandag begon niet zo goed voor me. Ik ben opgestaan en er was niet zo veel aan de hand. Ben aan tafel gaan zitten om Max zijn ontbijt te geven en op een gegeven moment heb ik tegen Gabi gezegt ik geloof dat ik toch nog even ga liggen. Ik werd licht in mijn hoofd en alles werd wit en had het warm en ja, ging niet zo goed. Ik ben opgestaan en probeerde naar me kamer te lopen. Gabi vertrouwde het niet en liep achter me aan. Voor ik het wist was alles zwart. Ik hoorde ze praten en Gabi zei tegen de andere Gaby dat ze me voeten hoog moest doen en dat wolle een kussen en een natte washand moest halen. (achteraf toch komisch dat ik het echt gehoord heb (duits is deels gewoonte geworden, maar terwijl je flauwvalt het toch echt in je kan opnemen). Vervolgens hebben ze me op de bank gezet en eten en water gegeven. De hele dag had ik enorme stijve nek en zere rug. Daardoor natuurlijk steeds hoofdpijn. Smiddags heb ik samen met Max knockout op de bank gelegen en heb ik een boek voor gelezen. Savonds ging et echter weer mis. Ik zat weer naast Max om hem te helpen bij avond eten en een hoofdpijn ineens. Echt een migraine aanval. Ik ben toen maar weer naar me kamer gegaan, alles donker gemaakt en dan had ik het koud en daarna weer warm en wat een dillema. Toen kwam Max nog Gutenacht zeggen maar kon me niet goed zien (lag echt onder de dikke deken) en kwam echt zo ver me kamer in totdat hij me zeg en een aai kon geven. Daarna ben ik voor 2,5 uur in slaap gevallen. Toen ik daarna me kamer uit wilde komen om wat drinken en iets eten te scoren (had alleen een banaan en een broodje gegeten die dag) lag er op de grond een stapel papier. Alle kinderen hadden wat voor me getekend. Dat was echt erg lief. Vervolgens heb ik mezelf echt wakker gemaakt en ben ik anderhalf uur later toch mijn bed weer ingegaan. De volgende ochtend om 6 uur kwam ik er uit om thee en een broodje te eten en ben daarna toch weer in slaap gevallen. 

Dinsdag Ging een stuk beter. Max had zoals de hele week al in de morgen en af en toe ook in demiddag toevallen. Ze hebben hem nu een medicijn gegeven waardoor hij weer in diepe slaap komt. Daardoor zouden de toevallen ook minder moeten worden. Ik heb samen met bijde Gabi's Chulyn (de hond)en Max een groot ronde gelopen. We hebben ook nog wat boodschapjes gedaan in Bagenkop. Bagenkop heeft een mooie nette lieve snoezelige haven! Al kwam er een enorme regen en windbui aan! Einde van de middag zijn we met ze alle het zwembad in geweest.

Woensdag zijn we eindelijk echt de deur uit gegaan. Sochtends zijn we naar de bakker geweest. We zijn s'middags naar Tickon geweest, een kunstpark bij een kasteel. Het weer was beter, zon, minder wind. Daarna hebben we nog boodschappen gedaan en zat ik met Paul en Max in de auto te wachten en voor hte eerst had ik echt een heerlijk leuk normaal gesprek met Paul zonder dat hij piepte, schreeuwde, zeurde, huilde of iets. Want daar is Paul erg goed in. De rest van de dag was Paul naar mij toe erg open en gezellig. En hebben we natuurlijk weer gezwommen.

Vandaag (donderdag) is het weer erg goed. Maandag had ik gekeken wat voor weer het zou worden en het zou vandaag echt k*t weer worden. We hadden geen wind, dunne en weinig wolken en veeel zon! Heerljk de hele dag. Ben eerst gaan lopen met Max langs het strand en door de duinen en daarna thuis gezwommen. Daarna zijn we naar een strand met zand gegaan en de jongens hebben zich enorm vermaakt. Nu zijn we hier alles aan het klar maken voor de verjaardag van Leon morgen. De meiden hebben een hele avond programma gemaakt en ik geloof dat het verjaardags ontbijt er ook heel anders aan toe gaat.

Maar dat horen jullie later! Ik stop er nu mee!
Tschüss!
Lisa

Week twee

Zo,
de laatste dag voordat we op vakantie gaan toch nog even snel een blog schrijven over de tweede week. Ook dit was weer een drukke week waarin we veel gedaan hebben.

Begin van de week was niet veel bijzonders. Maandag was het "girlsparty" van Anika. Voor een keer was er een openluchtzwembad s'avonds geopend. Daar is ze met al der vriendinnen heen gegaan. Was erg leuk en erg koud haha! Daarna hebben ze in de schuur op een groot scherm nog een film gekeken.

Dinsdag avond was er een bbq bij vriendene. Was erg gezellig maar koelde snel af en was toch best moe. Ik ben samen met Gabi en Max om half 10 naar huis gegaan. Gabi heeft nogmaals verteld hoe je Max naar bed brengt (vast structuur, regelmaat, het zelfde het zelfde en nogmaalshetzelfde) maar ook de medicijnen uit gelegd voor wanneer hij een aanval bekomt.

Woensdag avond heb ik samen met Wolle en Gabi duits geleerd. Dat was nogal komisch omdat (net zo als bij ons) je vragen gaat stellen hoe het in elkaar zit en hun dan geen antwoord weten of de antwoorden zijn zeer tegenstrijdig.

Paul moest van maandag tot vrijdag officieel naar Kindergarten, maar we hebben voor hem vandaag (donderdag) vrij gegeven. Ik ben samen met Paul, Max en Steffie met de S-bahn (regionale trein) naar de Porsche Museum geweest. Dit was voor de jongens een mega uitje, en de trein en een auto museum! Het was geen grote museum maar voor de jongens geweldig. Voor Max was in het begin al een oldtimer VW- Käfer (oldtimer Volkswagen kever) en voor Paul de politie auto's en een oude tractor! Max heeft de hele museum gelopen, maar dat was ook genoeg. We zijn aan het einde een hapje wezen eten en daarna met de S-bahn weer terug naar Leonsberg. Daar heeft Gabi ons opgehaald en is Steffie met ons mee naar huis gekomen.

S'avonds ben ik met het buurmeisje van hier tegenover (Kira) naar Breuningen geweest. Ze had een nieuwe MP3 speler nodig en haar moeder (werkt bij de slager) heeft aan Gabi gevraagt om ik mee wilde. Een erg leuk meisje en we hebben al een aantal dingen die we samen willen gaan doen wanneer we beide terug zijn van vakantie!

Vrijdag was weer een relatief rustig dagje. S'ochtends met Max gegeten, aangekleed, en ofcourse tekenen. Daarna heb ik Max naar oma gebracht op zijn fiets. S'middags ben ik met Max naar Krankengymnastiek gegaan. Hij was erg moe maar heeft daar goed zijn best gedaan. Toen we terug kwamen hebben we de muffins gegeten die ik heb gemaakt. Max heeft er gewoon 3 op! Er was ook bezoek. Een vrouw met twee dochters. Sophia en Anika (kleine Anika, 6 mnd). Zij heeft het down syndroom en via via zijn ze in contact gekomen met Gabi en Wolle. Ze wisselen hun ervaringen en kennis aan elkaar uit.

Zaterdag en zondag was voor mij niet zulke prettige dagen. Mijn astma nam weer de overhand. Ik was erg moe, weinig energie, zere oren keel neus gezicht gewoon alles. Daarom ben ik vandaag (maandag) naar de dokter gegaan. Ik heb dat alleen moeten doen omdat Wolle een afspraak had bij de bank en Max vanochtend een aanval had waardoor Gabi ook niet weg kon.
Het was lastig om duidelijk te maken wat er aan de hand is. Ik wilde ook duidelijk maken dat dit eerst komt en daarna hoesten en later ook de slijm in mijn longen. Maar meneer de dokter heeft geluisterd en zegt dat mijn longen schoon zijn en krijg dus een nieuwe neusspray(waar ik al direct resultaat van merk) en groene pilletjes?! Daarvan moet ik de bijsluiter nog lezen.
Het gaat hier allemaal anders, je krijgt namelijk een briefje mee van de dokter met zijn handtekening. De briefjes zijn er in verschillende kleuren (voor privat verzekerde, collectie en weet ik wat er allemaal nog meer is) Dan geef je het briefje bij de receptie af en krijg ej een nieuw briefje (zelfde kleur) met recept. Dan steek je de straat over en sta je in de apotheek. Als privat verzekerde (wat ik dus ben) moet je eerst zelf alles betalen, en daarna het gekleurde briefje opsturen. Echt waar wat een gedoeXD Volgens Gabi is het beter dat zij het boekwerk doet want daar kwam nog veel papierwerk bij kijken.

Nu zijn alle tassen zo goed als gepakt. De auto zo goed als ingeladen. Morgen gaan we dan naar Hamburg, word een lange rit maar gelukkig hebben we twee auto's en rijden we samen met nog een ander gezin.
Misschien dat ik het voor elkaar krijg om in de vakantie nog een blog te schrijven, en anders houden jullie er een te goed!

Tschüss! Liefs Lisa

De eerste week

Zo, ben hier nu een ruime week en had beloofd om jullie up-to-date te houden.

Na 2 weken lekker vakantie op vakantie geweest te zijn moest ik er vorige week zondag toch aan gaan geloven. Naar het gezin gaan. Ik was totaal niet zenuwachtig en had goed geslapen.
We waren om 13.00 uur uitgenodigd voor de lunche. Bij aankomst stond Paul al in de tuin ons op te wachten. Na een lekkere uitgebreide lunche (inclusief BBQ) zijn we nog wat gaan drinken en hebben we de auto leeg gehaald. Nadat me ouders en broertje weg waren is ook de familie weg gegaan zodat ik op me gemak me koffers kon uitpakken en me kamer kon inrichten. S'avonds rond 9uur hebben we nog een kleine maaltijd genomen en hebben we nog lang buiten gezeten.

Maandag, mijn eerste 'werkdag'. Ik moest rond half 8 beneden zijn. Terwijl ik beneden kwam lag Max op de kleine matras in de keuken en al vrij snel moest Gabi ook Paul ophalen. Naar een lekker vers ontbijt en de jongens aangekleed te hebben zijn we Paul naar de Kindergarten (soort peuterspeelzaal) gaan brengen.

Daarna heeft Max me gelijk aan het werk gezet, ik moest gaan tekenen. Ik moest een auto gaan tekenen. Maar Lisa kan helemaal geen auto's tekenen. Help! Ook had ik veel moeite om Max te verstaan en begrijpen. Gabi heeft daarbij geholpen, zoals Reifen (banden) Waschstraße (wasstraat) Ampel(stoplicht) Alttimer, Gürtel (gordel) Blinker (knipperlicht) etc etc. Alles moest er bij, de tankdeksel, ruitewissers, mensen etc.

Max is een bijzonder kind. Max is 9 naar (bijna 10) en lichamelijk gehandicapt. Hij heeft epilepcie, waarvoor hij medicijnen krijgt. Door de medicijnen maken de speekselklieren overuren. Daarnaast heeft hij een bril (natuurlijk een groene) en gehoorapparaat)
Max blijft je echt verbazen met de kennis die hij heeft. Hij kan alle auto's van merk opnoemen en bij de Citroen kan je hem elk model auto laten zien hij weet de naam. Daarnaast kan hij ook vertellen van wie hij de auto's heeft gekregen.
Hij wil veel vertellen, maar zijn spraak is enorm slecht. Dat komt omdat hij niet weet hoe hij spieren moet gebruiken. De spraak is vooral met klemtonen en klanken, naar verloop van tijd ga je dingen herkennen zoals bijv je naam, wanneer hij dorst heeft of wanneer ik weer moet gaan tekenen. Nu, naar een week kan ik hem redelijk goed verstaan en begrijpen. Daarnaast heeft hij veel therapie zowel voor spraak als voor motoriek en kracht.

Toen mijn tekening eindelijk klaar was kwam er een vreugde kreet uit Max, en hij pakt de tekening en loopt( het is meer strompelen) ermee door het huis, de tuin in, naar Willy toe en verteld wat er allemaal is en wie het gemaakt heeft.
Daarna heeft Gabi me een rondleiding gegeven wat waar ligt, en zei daar bij trek maar gewoon alle kasten open. Heb je vragen, vraag maar. Heb je honger of dorst, pak maar. Kan je iets niet vinden zoek maar.

S'middags ben ik met me ouders en broertje Stuttgart ingeweest en zijn gaan winkelen.
Ze hebben hier Frauparkplatz (vrouwenparkeerplaats). Laurijn zat al te bedenken dat vrouwen te veel kopen en hun handen vol hebben met tassen. Pap zei dat het makkelijker was om in te pakeren. (Beide enorme larriekoek maar ach) Achteraf is dat gedaan zodat de vrouwen snel bij hun auto zijn als het donker is.

S'avonds zijn we begonnen met Batman te kijken. Natuurlijk op ze Duits, alles op ze Duits. Anika stelde voor om Nederlandse, Engelse of Duitse ondertiteling te doen, ik heb gekozen voor geen. Als test om te kijken hoever je komt. Maar geloof me, het is zo irritant die monden!

De rest van de week waren de ochtend enigzins gelijk. Op een gegeven moment moest ik Max alleen aankleden, werden de tekeningne maar meer en meer en ging je int huis een beetje mee helpen. We zjin ook naar het gemeentehuis geweest, naar de bank en naar de kerk. In de kerk zijn ze bezig met renoveren en Gabi moest even pronken met een aupair die in restauratieschilderen geslaagd is.

Dinsdag middag zijn we naar de Ikea gegaan. Me ouders waren daar met me broertje en wij (Gabi, Anika, Max , Paul en ik) zouden ze daar treffen. Wat een avontuur was dat.

Woensdag was Anika jarig, ze werd 12. En vind zichzelf nu al behoorlijk volwassen. Me ouders en Laurijn zijn voor de laatste keer langs geweest voordat ze naar huis gingen. Gabi wilde ons de Duitse Geburtstag laten meemaken. Dat is Caffee und kuchen om 4 uur. Ze hebben veel verschillende taarten en het is normaal wanneer je er 2 of 3 eet. Daarnaast beginnen ze ook vrijsnel met het bier, wijn of snaps.

Anika is een pittige. Het is een leuke meid, erg slim en al best volwassen in veel vlakken. Daarnaast vind ze het geweldig dat ik 'Duits' spreek en vergelijken de Duitse en Nederlandse taal. Ook muziek, films kleding, alles. Ze is al echt een meisje meisje, make-up, kleding. Maar ze kan ook goed snauwen, wanneer het haar niet zint, niet snel genoeg gaat of niet duidelijk is kan je beter 2 stappen terug doen. Ze is daarnaast ook een enorm bijdehandje. Maar ze kan ook een hele lieve zus zijn, vooral voor Paul.

Donderdag  zijn we bij Opa en Oma gaan eten tussen de middag. Hier eet je standaard tussen de middag warm en savonds iets klein en hartigs. Het is wennen, als je s'ochtends al het eten ruikt denk je echt bah. En s'avonds eet je pas laat, rond een uur of 8/9. Daarnaast zijn ze heel gezond hier, veel salades, groentes en fruit. Weinig brood, vlees, chips en snoep.
S'middags ben ik met een omweg alleen naar huis gelopen om Magstadt zelf een beetje te ontdekken.
S'avonds zijn Gabi Anika en ik voor Anika's verjaardag naar Breuninger geweest in Sindelfingen. Een grote overdekte winkelcentrem maar ook veel merk is. We hebben daar een hapje gegeten en Anika is lekker verwend. Het is toch grappig om te zien hoe goed Anika weet wat ze wil, maar ondertussen ook om goed keuring vraagd.

Vrijdag ben ik met Anika en twee vriendinnen van haar naar de Kino (bios) geweest. We zijn naar Karate Kid gegaan (op ze Duits). Omdat de film na 20.00 begon moet er een volwassenen bij zijn, en ik ben wat dat betreft toch iets cooler dan paps of mams. Een groot verschil in de bios is dat ze hier geen pauze hebben. En pas wanneer een zaal open is kan je naar de roltrappen waar ze controleren op kaartjes.

Zaterdag was ik "vrij". Ik ben met de fiets naar Sindelfingen gegaan. Dat is een grotere stad ongeveer 15/20 minuten hier vandaan. Ik had een kaart van me moeder gekregen en een fietskaart van Gabi. Daarnaast had Anika al een beetje de routes verteld. Maar een ding weet ik zeker, ik heb de bergen behoorlijk verkeerd in geschat. Tis pittig. Zo wel naar boven als naar beneden. Ik heb veel dingen in Sindelfingen opgezocht zoals de Kino, Marktplatz, See (een meertje) het park, de school van Anika etc.
Ook heb ik een nieuwe mobieltje gekocht (met een simkaart voor het bellen en smsen). Helemaal zelfstandig en hier thuis vonden ze het tof dat ik het alleen had gedaan.

Zondag zijn we naar Europapark geweest. Jeetje wat een belevenis. Het is de grootste pretpark van Duitsland. Wolle stelde voor om naar een ander pretpark te gaan. Maar dat vond Anika niet cool genoeg. Het werd Europapark. Zodra we binnenwaren wilde Anika met mij op Achterbahnen jacht. De eerste was Silver Star, pff, daar voelde je de kriebels in je buik, zo hoog en zo stijl naar beneden, over and over again. Daarna naar Blue Fire. Toen we in de Schlange (wachtrij) stonden kwam er een hoosbui! En wat voor een. Gelukkig had ik toch mijn Paraplu mee. Veel mensen probeerde te schuilen of rende terug. De achtbaan werd stil gezet. Hmm... hadden wij. Uiteindelijk waren we snel aan de buurt omdat de rij plots weg was. Haha. Uiteindelijk zijn we 5x in die achtbaan geweest. (Ook twee keer met Wolle). De Achtbaan gaat in 2,5 sec. van 0km/u naar 100 km/u. Daarnaast veel loopings en kurkentrekkers. Hij is gewoon gaaf!
Ze hebben ook een achtbaan, Euromar geloof ik, daar gaan de wagentjes draaien. Ik ging rückwärts (achterstevoren). Jeetje dat was appart!
Later zijn we met ze alle verder gegaan. Max wilde in de "Alttimer" vliegtuigen. En wilde alle kleuren proberenen er volgens niet uit. Daarna naar een Achtbaan. Via de uitgang hebben de rij ontweken en mochten we helemaal voorin zitten. Max lachen en vond het helemaal geweldig. Daarna zijn we nog 3 keer gegaan. Het blijft bijzonder om te zien wat Max dan doet. Wat dat betreft is het een normale jongen en vind het geweldig!

Dat was mijn eerste week. Veel, vermoeidend, intensief maar heb het hier erg naar me zin. Ik moet veel lachen. Met name om Paul.

Paul is net als Anika een pittige. Hij weet heel goed wat hij wel en niet wild. Ook hij is behoorlijk slim en zit in een fase "ik doe het alleen' "dat kan ik zelf" En vervolgens mag je toch helpen. Maar Paul is een charmur en erg grappig. Hij is ook erg actief, speeld eerst met het ene en nog geen 5 min later heeft hij de hele kamer overhoop en met alles gespeeld.

Volgende week zitten we in de auto onderweg naar Hamburg. We verblijven 4 dagen in Hamburg en Anika heeft me al gewaarschuwd dat het niet goed is voor me portomonee. We gaan samen met een ander gezin die ik al ontmoet heb en ook erg gezellig en spontaan zijn. Zaterdags rijden we door naar Denemarken waar we twee weken verblijven. We hebben een huis met achtertuin aan zee en een binnenzwembad. De kinderen kijken er naar uit en Max weet te vertellen dat we over 1 week naar Denemarken gaan en is dan helemaal blij en gaat op zoek naar de koffers.

Ik heb net geteld, heb al 11 auto's tekend en 14 vliegtuigen. Allemaal met Waschstraße de laatste ook met koffers voor de vakantie.

Voglende week weer een nieuwe blog.

Tschüss!

Liefs, Lisa