De eerste week

Zo, ben hier nu een ruime week en had beloofd om jullie up-to-date te houden.

Na 2 weken lekker vakantie op vakantie geweest te zijn moest ik er vorige week zondag toch aan gaan geloven. Naar het gezin gaan. Ik was totaal niet zenuwachtig en had goed geslapen.
We waren om 13.00 uur uitgenodigd voor de lunche. Bij aankomst stond Paul al in de tuin ons op te wachten. Na een lekkere uitgebreide lunche (inclusief BBQ) zijn we nog wat gaan drinken en hebben we de auto leeg gehaald. Nadat me ouders en broertje weg waren is ook de familie weg gegaan zodat ik op me gemak me koffers kon uitpakken en me kamer kon inrichten. S'avonds rond 9uur hebben we nog een kleine maaltijd genomen en hebben we nog lang buiten gezeten.

Maandag, mijn eerste 'werkdag'. Ik moest rond half 8 beneden zijn. Terwijl ik beneden kwam lag Max op de kleine matras in de keuken en al vrij snel moest Gabi ook Paul ophalen. Naar een lekker vers ontbijt en de jongens aangekleed te hebben zijn we Paul naar de Kindergarten (soort peuterspeelzaal) gaan brengen.

Daarna heeft Max me gelijk aan het werk gezet, ik moest gaan tekenen. Ik moest een auto gaan tekenen. Maar Lisa kan helemaal geen auto's tekenen. Help! Ook had ik veel moeite om Max te verstaan en begrijpen. Gabi heeft daarbij geholpen, zoals Reifen (banden) Waschstraße (wasstraat) Ampel(stoplicht) Alttimer, Gürtel (gordel) Blinker (knipperlicht) etc etc. Alles moest er bij, de tankdeksel, ruitewissers, mensen etc.

Max is een bijzonder kind. Max is 9 naar (bijna 10) en lichamelijk gehandicapt. Hij heeft epilepcie, waarvoor hij medicijnen krijgt. Door de medicijnen maken de speekselklieren overuren. Daarnaast heeft hij een bril (natuurlijk een groene) en gehoorapparaat)
Max blijft je echt verbazen met de kennis die hij heeft. Hij kan alle auto's van merk opnoemen en bij de Citroen kan je hem elk model auto laten zien hij weet de naam. Daarnaast kan hij ook vertellen van wie hij de auto's heeft gekregen.
Hij wil veel vertellen, maar zijn spraak is enorm slecht. Dat komt omdat hij niet weet hoe hij spieren moet gebruiken. De spraak is vooral met klemtonen en klanken, naar verloop van tijd ga je dingen herkennen zoals bijv je naam, wanneer hij dorst heeft of wanneer ik weer moet gaan tekenen. Nu, naar een week kan ik hem redelijk goed verstaan en begrijpen. Daarnaast heeft hij veel therapie zowel voor spraak als voor motoriek en kracht.

Toen mijn tekening eindelijk klaar was kwam er een vreugde kreet uit Max, en hij pakt de tekening en loopt( het is meer strompelen) ermee door het huis, de tuin in, naar Willy toe en verteld wat er allemaal is en wie het gemaakt heeft.
Daarna heeft Gabi me een rondleiding gegeven wat waar ligt, en zei daar bij trek maar gewoon alle kasten open. Heb je vragen, vraag maar. Heb je honger of dorst, pak maar. Kan je iets niet vinden zoek maar.

S'middags ben ik met me ouders en broertje Stuttgart ingeweest en zijn gaan winkelen.
Ze hebben hier Frauparkplatz (vrouwenparkeerplaats). Laurijn zat al te bedenken dat vrouwen te veel kopen en hun handen vol hebben met tassen. Pap zei dat het makkelijker was om in te pakeren. (Beide enorme larriekoek maar ach) Achteraf is dat gedaan zodat de vrouwen snel bij hun auto zijn als het donker is.

S'avonds zijn we begonnen met Batman te kijken. Natuurlijk op ze Duits, alles op ze Duits. Anika stelde voor om Nederlandse, Engelse of Duitse ondertiteling te doen, ik heb gekozen voor geen. Als test om te kijken hoever je komt. Maar geloof me, het is zo irritant die monden!

De rest van de week waren de ochtend enigzins gelijk. Op een gegeven moment moest ik Max alleen aankleden, werden de tekeningne maar meer en meer en ging je int huis een beetje mee helpen. We zjin ook naar het gemeentehuis geweest, naar de bank en naar de kerk. In de kerk zijn ze bezig met renoveren en Gabi moest even pronken met een aupair die in restauratieschilderen geslaagd is.

Dinsdag middag zijn we naar de Ikea gegaan. Me ouders waren daar met me broertje en wij (Gabi, Anika, Max , Paul en ik) zouden ze daar treffen. Wat een avontuur was dat.

Woensdag was Anika jarig, ze werd 12. En vind zichzelf nu al behoorlijk volwassen. Me ouders en Laurijn zijn voor de laatste keer langs geweest voordat ze naar huis gingen. Gabi wilde ons de Duitse Geburtstag laten meemaken. Dat is Caffee und kuchen om 4 uur. Ze hebben veel verschillende taarten en het is normaal wanneer je er 2 of 3 eet. Daarnaast beginnen ze ook vrijsnel met het bier, wijn of snaps.

Anika is een pittige. Het is een leuke meid, erg slim en al best volwassen in veel vlakken. Daarnaast vind ze het geweldig dat ik 'Duits' spreek en vergelijken de Duitse en Nederlandse taal. Ook muziek, films kleding, alles. Ze is al echt een meisje meisje, make-up, kleding. Maar ze kan ook goed snauwen, wanneer het haar niet zint, niet snel genoeg gaat of niet duidelijk is kan je beter 2 stappen terug doen. Ze is daarnaast ook een enorm bijdehandje. Maar ze kan ook een hele lieve zus zijn, vooral voor Paul.

Donderdag  zijn we bij Opa en Oma gaan eten tussen de middag. Hier eet je standaard tussen de middag warm en savonds iets klein en hartigs. Het is wennen, als je s'ochtends al het eten ruikt denk je echt bah. En s'avonds eet je pas laat, rond een uur of 8/9. Daarnaast zijn ze heel gezond hier, veel salades, groentes en fruit. Weinig brood, vlees, chips en snoep.
S'middags ben ik met een omweg alleen naar huis gelopen om Magstadt zelf een beetje te ontdekken.
S'avonds zijn Gabi Anika en ik voor Anika's verjaardag naar Breuninger geweest in Sindelfingen. Een grote overdekte winkelcentrem maar ook veel merk is. We hebben daar een hapje gegeten en Anika is lekker verwend. Het is toch grappig om te zien hoe goed Anika weet wat ze wil, maar ondertussen ook om goed keuring vraagd.

Vrijdag ben ik met Anika en twee vriendinnen van haar naar de Kino (bios) geweest. We zijn naar Karate Kid gegaan (op ze Duits). Omdat de film na 20.00 begon moet er een volwassenen bij zijn, en ik ben wat dat betreft toch iets cooler dan paps of mams. Een groot verschil in de bios is dat ze hier geen pauze hebben. En pas wanneer een zaal open is kan je naar de roltrappen waar ze controleren op kaartjes.

Zaterdag was ik "vrij". Ik ben met de fiets naar Sindelfingen gegaan. Dat is een grotere stad ongeveer 15/20 minuten hier vandaan. Ik had een kaart van me moeder gekregen en een fietskaart van Gabi. Daarnaast had Anika al een beetje de routes verteld. Maar een ding weet ik zeker, ik heb de bergen behoorlijk verkeerd in geschat. Tis pittig. Zo wel naar boven als naar beneden. Ik heb veel dingen in Sindelfingen opgezocht zoals de Kino, Marktplatz, See (een meertje) het park, de school van Anika etc.
Ook heb ik een nieuwe mobieltje gekocht (met een simkaart voor het bellen en smsen). Helemaal zelfstandig en hier thuis vonden ze het tof dat ik het alleen had gedaan.

Zondag zijn we naar Europapark geweest. Jeetje wat een belevenis. Het is de grootste pretpark van Duitsland. Wolle stelde voor om naar een ander pretpark te gaan. Maar dat vond Anika niet cool genoeg. Het werd Europapark. Zodra we binnenwaren wilde Anika met mij op Achterbahnen jacht. De eerste was Silver Star, pff, daar voelde je de kriebels in je buik, zo hoog en zo stijl naar beneden, over and over again. Daarna naar Blue Fire. Toen we in de Schlange (wachtrij) stonden kwam er een hoosbui! En wat voor een. Gelukkig had ik toch mijn Paraplu mee. Veel mensen probeerde te schuilen of rende terug. De achtbaan werd stil gezet. Hmm... hadden wij. Uiteindelijk waren we snel aan de buurt omdat de rij plots weg was. Haha. Uiteindelijk zijn we 5x in die achtbaan geweest. (Ook twee keer met Wolle). De Achtbaan gaat in 2,5 sec. van 0km/u naar 100 km/u. Daarnaast veel loopings en kurkentrekkers. Hij is gewoon gaaf!
Ze hebben ook een achtbaan, Euromar geloof ik, daar gaan de wagentjes draaien. Ik ging rückwärts (achterstevoren). Jeetje dat was appart!
Later zijn we met ze alle verder gegaan. Max wilde in de "Alttimer" vliegtuigen. En wilde alle kleuren proberenen er volgens niet uit. Daarna naar een Achtbaan. Via de uitgang hebben de rij ontweken en mochten we helemaal voorin zitten. Max lachen en vond het helemaal geweldig. Daarna zijn we nog 3 keer gegaan. Het blijft bijzonder om te zien wat Max dan doet. Wat dat betreft is het een normale jongen en vind het geweldig!

Dat was mijn eerste week. Veel, vermoeidend, intensief maar heb het hier erg naar me zin. Ik moet veel lachen. Met name om Paul.

Paul is net als Anika een pittige. Hij weet heel goed wat hij wel en niet wild. Ook hij is behoorlijk slim en zit in een fase "ik doe het alleen' "dat kan ik zelf" En vervolgens mag je toch helpen. Maar Paul is een charmur en erg grappig. Hij is ook erg actief, speeld eerst met het ene en nog geen 5 min later heeft hij de hele kamer overhoop en met alles gespeeld.

Volgende week zitten we in de auto onderweg naar Hamburg. We verblijven 4 dagen in Hamburg en Anika heeft me al gewaarschuwd dat het niet goed is voor me portomonee. We gaan samen met een ander gezin die ik al ontmoet heb en ook erg gezellig en spontaan zijn. Zaterdags rijden we door naar Denemarken waar we twee weken verblijven. We hebben een huis met achtertuin aan zee en een binnenzwembad. De kinderen kijken er naar uit en Max weet te vertellen dat we over 1 week naar Denemarken gaan en is dan helemaal blij en gaat op zoek naar de koffers.

Ik heb net geteld, heb al 11 auto's tekend en 14 vliegtuigen. Allemaal met Waschstraße de laatste ook met koffers voor de vakantie.

Voglende week weer een nieuwe blog.

Tschüss!

Liefs, Lisa